De laatste keer dat ik deze familie voor mijn camera had was het hartje winter. Tijd dus om het familieplezier ook maar eens in de zomer vast te leggen tijdens een warme zomeravond op Loofles Kootwijk
Fotoshoot Loofles Kootwijk
Lees meer
Ik voel de tram langzaam in beweging komen. Kinderen hangen nieuwsgierig over de balkonnetjes tussen de wagons en er gaat een soort opgewonden ritseling door de trein: we gaan écht vertrekken!
Tot voor kort had ik nog nooit gehoord van de stoomtram tussen Hoorn en Medemblik. Maar toen Peter en Christel me vroegen of ik hun 12,5-jarig huwelijksjubileum wilde vastleggen, kwam die ineens op m’n pad. Ze vertelden dat ze geen zin hadden in een zaaltje met stukjes en bingo, maar wél in een gezellige, relaxte dag met hun lievelingsmensen. En ik dacht: ja hoor, dit klinkt als iets waar ik bij wil zijn.
Onderweg met de stoomtram
De tramtocht begint in Hoorn en rijdt in een heerlijk rustig tempo door het West-Friese landschap. Je tuft langs weilanden, oude dorpjes en bloeiende velden, en halverwege stop je nog even in op één van de oude stations langs de route (fijn van de nodige plaspauze).
Voor de kinderen was het één groot avontuur — die hadden vooral interesse in balkonnetjes, deuren en elkaar achtervolgen. En ik? Ik liep er gewoon tussendoor met mijn camera, niks geforceerds, alles zoals het echt gebeurde. Precies zoals Peter en Christel het wilden: een dag vol spontane momenten, geen geposeer (op die ene foto van hun samen na dan, daar konden we niet omheen).
Lunchen in een kasteel (in de kelder nog wel)
Aangekomen in Medemblik wandelden we met de hele groep richting Kasteel Radboud. Het ligt echt pal aan het water — mooier krijg je het niet. Binnen is het een museum, buiten kun je lekker struinen of gewoon even neerploffen. Wij doken de kelder in (letterlijk) voor de lunch, en dat was verrassend gezellig. Je weet dat je met de goede mensen bent als zelfs een stenen gewelf aanvoelt als een knusse huiskamer.
Het eten was top, er werd gelachen, gespeeld, gekletst, en heel soms zelfs even stil gezeten. Kinderen die elkaar achterna zaten in de gangen, oma die voor de vierde keer koffie kreeg omdat ze steeds vergat dat ze al had – dat soort momenten.
Een dag die je niet over kunt doen
Wat deze dag zo mooi maakte? Alles mocht, niks moest. Ik liep rond met mijn camera en legde vast wat er gebeurde. Niet stiekem, maar wel zonder te storen. Geen regie, geen gekke poses — gewoon mensen zoals ze zijn. En dat levert altijd de mooiste foto’s op.
Peter en Christel wilden hun jubileum niet vastleggen omdat het “moest”, maar omdat ze wisten dat dit een dag was die je niet nog een keer precies zo beleeft. Een herinnering voor later. En daar ben ik best trots op, dat ik dat voor ze mocht doen. Het is een van mijn lievelingsreportages geworden.
Nieuwste blogposts
lees meer
waarom een fotoshoot geen “uitgave” is, maar een investering in herinneringen Een fotoshoot, leuk idee… maar dan zie je de prijs. En dan komt soms de vraag op: “Waarom is een fotoshoot eigenlijk zo duur?” Een eerlijke vraag, en eentje die ik vaak hoor. Want als je het niet vaker doet, zie je vooral dat […]
lees meer
Een familieshoot hoeft niet strak in het gelid. Geen stijve poses of geforceerde glimlachen. Juist de beelden waarin jullie elkaar aankijken, samen iets doen of spontaan in de lach schieten zijn het meest waardevol. Dáár zit de magie. Dáár zit het echte verhaal. Bij mij draait een shoot dan ook om die spontane momenten. Om […]
Lees meer
De Waarde van Foto’s Na Verlies: Waarom Iedere Foto Telt
Soms maak je een foto zonder te beseffen hoe waardevol die ooit zal zijn. We nemen foto’s van vakanties, feestjes en alledaagse momenten, maar pas na het verlies van een dierbare beseffen we echt wat die beelden voor ons betekenen. Foto’s worden herinneringen die je kunt vasthouden, een manier om iemand dichtbij te houden, ook als ze er niet meer zijn.
Ik weet nog dat een klant ooit lachend tegen me zei: “Maak er maar vast eentje voor op mijn kist.” We maakten een foto van hem in zijn element: tussen zijn koeien, in het weiland waar hij zich thuis voelde. Hij was er nuchter over: “Zo, dat hebben we maar vast op de plank liggen.”
Dat moment bleef me altijd bij. Net als de foto’s die ik maakte van mijn oma, een jaar voordat ze overleed. Ze was 93 en speelde elke week Rummikub met haar vriendinnen. Bij hoge uitzondering mocht ik daar foto’s van maken. Van de thee en de worstjes op tafel tot de blikken van verbazing en plezier tijdens het spel. Ik wist toen al dat deze beelden later heel waardevol zouden zijn. En dat zijn ze. Niet alleen voor mij, maar ook voor haar vriendinnen die achterbleven. Want ja, zo was oma echt.
Waarom Foto’s in Elke Fase van het Leven Belangrijk Zijn
Veel mensen denken pas aan foto’s bij grote mijlpalen: een bruiloft, een geboorte, een jubileum. Maar de momenten die we als ‘gewoon’ beschouwen, worden later vaak de meest dierbare. De lach van je vader achter een bord stamppot, de handen van je moeder terwijl ze een kop koffie inschenkt, je kinderen die samen in de tuin spelen – dat zijn de herinneringen die je wilt bewaren.
Foto’s van iemand in hun eigen omgeving, op hun meest natuurlijke manier, laten zien hoe ze écht waren. Niet geposeerd, niet perfect, maar echt. En dat is wat ze zo waardevol maakt.
Herinneringen Vastleggen: Wacht Niet Tot Later
We denken vaak dat we nog genoeg tijd hebben. Dat we ooit wel mooie foto’s laten maken. Maar het leven is onvoorspelbaar. De laatste foto die je hebt van een dierbare, is vaak een foto waarvan je niet wist dat het de laatste zou zijn.
Dus wacht niet. Maak die foto. Laat een fotoshoot doen, niet alleen van je opa of oma, maar ook van je ouders, je partner, je kinderen. Niet voor ‘later’, maar voor nu.
Wil je herinneringen vastleggen die een leven lang meegaan? Neem contact op, dan kijken we samen hoe we jouw dierbaren in beeld kunnen brengen – zoals ze écht zijn.
Ken je iemand voor wie deze boodschap belangrijk is? Deel deze blog en herinner hen eraan hoe waardevol foto’s kunnen zijn.
Nieuwste blogposts
lees meer
Ik stond in een speelhal met mijn kinderen. Mijn jongste wilde graag een grote toren met blokken bouwen. Aangekomen bij de blokkenhoek legden een aantal jongens de laatste hand aan hun fort. We bewonderden samen het grote bouwwerk. “Kijk Tom, wat een megatoren, zullen wij ook zoiets maken?!” Twee kraaloogjes keken me aan, maar er […]
lees meer
Op het moment dat ik dit schrijf, is het begin januari 2025. Overal zie je de tragische beelden van brandende huizen in LA. De uitslaande vlammen laten niets heel en verspreiden zich willekeurig. Het is hartverscheurend om te zien. Mensen worden gedwongen om halsoverkop hun huis te verlaten. Ik werd gewezen op een filmpje waarin […]
Marieke hier! Ik ben fotograaf, gevestigd op de Veluwe (Barneveld) en ik leg het liefst de echte momenten van het leven vast. Zo kunnen jij en de generaties na jou blijven genieten van deze herinneringen,
Oh, Hello!
Muziek is mijn benzine, naast de broodjes kaas…. Het eerste concert waar ik weer naartoe ging na corona was dat van Bastille. Ik was vergeten hoe heerlijk het is om helemaal los te gaan, te zingen alsof niemand je hoort en te dansen of niemand kijkt. Niet op de voorste rij maar lekker bij de gekkies achter in de zaal. Dat zijn mijn mensen.
